Stworzonko bezbronne i drżące niewielkie niepewne wpatrzone w Słońce co pali i oświetla mu cały świat nie wie o swej wadze w łańcuchu innych stworzeń po prostu otula się kolorem jak suknią i zasypia w kołysce z płatków kwiatu późnego lata gdzieś za mgłą wzruszenia